Κατασκευή Μπαγλαμά-Baglama construction 14.

Καλησπέρα σας,

   Συνεχίζουμε την παρουσίαση της κατασκευής του μπαγλαμά και σήμερα θα ασχοληθούμε με τα παρακάτω θέματα:

• Σχεδίαση και χάραξη πατούρας για την κόλληση διακοσμητικών φιλέτων.
• Κατασκευή πατούρας για την κόλληση των διακοσμητικών φιλέτων.
• Κόλληση διακοσμητικών φιλέτων (α) φάση.
• Χάραξη λεπτομερειών φιγούρας.
• Στοκάρισμα φιγούρας.

ΕΝΟΤΗΤΑ Γ (ΑΡΜΟΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ-ΚΑΠΑΚΙ ΜΠΑΓΛΑΜΑ)
ΒΗΜΑΤΑ 20-21-22 (ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΠΑΤΟΥΡΑΣ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΦΙΛΕΤΑ-ΚΟΛΛΗΣΗ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΩΝ ΦΙΛΕΤΩΝ-ΧΑΡΑΞΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΩΝ ΦΙΓΟΥΡΑΣ-ΣΤΟΚΑΡΙΣΜΑ ΦΙΓΟΥΡΑΣ)

   Στις παρακάτω φωτογραφίες, φαίνονται οι προαναφερθείσες εργασίες και συγκεκριμένα στην φωτογραφία No 79, φαίνεται το καπάκι του μπαγλαμά μετά την συγκόλληση του στο σκάφος . Με ένα μολύβι σχεδιάζουμε περιμετρικά την πατούρα που θέλουμε να χαράξουμε, ανάλογα με το πλάτος των φιλέτων που έχουμε αποφασίσει να χρησιμοποιήσουμε.

Φωτογραφία No 79  Η σχεδίαση της πατούρας για τα διακοσμητικά φιλέτα.

   Στην φωτογραφία No 80, φαίνεται η χάραξη της πατούρας με το εργαλείο χάραξης, γνωστό ως purfling- cutter. Το βάθος της χάραξης είναι περί τα 2mm, όσο το πάχος του φιλέτου.

Φωτογραφία No 80 Η χάραξη της πατούρας.

   Στην φωτογραφία No 81, με το σκαρπέλο, αδειάζουμε την πατούρα και επιπεδώνουμε την περιοχή που θα κολληθεί το φιλέτο.

Φωτογραφία No 81 Άδειασμα πατούρας με σκαρπέλο.

Στις φωτογραφία No 82, φαίνεται η κόλληση του φιλέτου με την βοήθεια αυτοκόλλητης ταινίας.

Φωτογραφία No 82 Στερέωση φιλέτου κατά την κόλληση.

   Στην φωτογραφία No 83, φαίνεται το στοκάρισμα της φιγούρας για την εμφάνιση των λεπτομερειών, οι οποίες προηγουμένως έχουν χαρακτεί με ψιλά χαρακτικά εργαλεία.

Φωτογραφία No 83  Στοκάρισμα λεπτομερειών φιγούρας.

Παρατηρήσεις:

• Το στοκάρισμα της φιγούρας μπορεί να γίνει και πριν την κόλληση των φιλέτων.
• Τα ξύλινα φιλέτα κολλιούνται με ξυλόκολλα, ενώ τα πλαστικά με κόλλα επαφής,δείτε το αφιέρωμα στις κόλλες σε προηγούμενη ανάρτηση ,για τα είδη των συγκολλητικών υλών.
• Η συγκράτηση των φιλέτων μπορεί να γίνει και με καρφίτσες που λυγίζουν.
• Μετά το στέγνωμα του στόκου στην φιγούρα ,τρίβουμε με πολύ λεπτό γυαλόχαρτο για να φύγουν τα υπολείμματα του στόκου,το γυαλόχαρτο πρέπει να είναι ψιλό για να μην δημιουργήσει άσχημες χαραξιές στην φιγούρα.

   Σε επόμενη ανάρτηση θα ολοκληρωθεί η τοποθέτηση των φιλέτων και του εξωτερικού binding και θα ξεκινήσουμε την κατασκευή της ταστιέρας. Τα λέμε σύντομα!

Βερνίκια-Βαφές, Varnishes-Dyes 1.

Καλημέρα σας,

   Μιας και η παρουσίαση της κατασκευής του μπαγλαμά πλησιάζει στην περάτωση της, στην σημερινή ανάρτηση θα ασχοληθούμε με το κεφάλαιο των υλικών φινιρίσματος ,ειδικά για τα υλικά εκείνα που χρησιμοποιούμε στα χορδόφωνα μουσικά όργανα. Επειδή το θέμα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει και συνέχεια, ας ξεκινήσουμε λοιπόν με κάποια βασικά στοιχεία:

   Αυτά που θα  ακολουθήσουν, θα γίνει προσπάθεια, όσο είναι αυτό δυνατόν, να κλίνουν προς τις μεθόδους επεξεργασίας που είναι σχετικές με τα έγχορδα μουσικά όργανα, γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός πως το λουστράρισμα είναι μια εντελώς ξεχωριστή και αυτοτελής τέχνη, που βρίσκει εφαρμογή και σε πάρα πολλά άλλα αντικείμενα,(έπιπλα, ξύλινες κλίμακες, ξυλόγλυπτα, διάφορες ξύλινες κατασκευές, έργα τέχνης, ξύλινες θύρες και παράθυρα) και λοιπές κατασκευές.

   Από οργανοποιούς με τους οποίους έχω συζητήσει σχετικά με το θέμα των βερνικιών, η συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί πως τα καλύτερα βερνίκια για τα μουσικά όργανα είναι εκείνα που παρασκευάζονται από φυσικά υλικά, διάφορες φυσικές ρητίνες ως επί το πλείστον. Το τι όμως εφαρμόζεται στην πράξη είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Κάθε οργανοποιός ,σύμφωνα με τις προσωπικές του προτιμήσεις, διαλέγει και ακολουθεί μία ή περισσότερες μεθόδους εργασίας, τόσο με φυσικά όσο και συνθετικά υλικά. Το ποιο βερνίκι τελικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι θέμα προσωπικού γούστου, πάντως να έχουμε υπ όψη μας πως για τα μουσικά όργανα δεν κάνουν όλα τα βερνίκια,(τα βερνίκια επηρεάζουν άμεσα την ακουστική του οργάνου και έχουν γίνει και πειράματα επ’ αυτού).

   Σε γενικές γραμμές στην οργανοποιία ,έχουν χρησιμοποιηθεί και συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται τα παρακάτω είδη βερνικιού. Δείτε έναν γρήγορο οδηγό βερνικιών γενικής κατεύθυνσης σχετικά με το φινίρισμα μουσικών οργάνων. Τον τιτλοφορώ ως «Γρήγορο οδηγό βερνικιών γενικής κατεύθυνσης» γιατί στην συνέχεια αυτού του θέματος θα έχουμε ελπίζω το χρόνο να συζητήσουμε διεξοδικότερα και αναλυτικότερα.

ΓΡΗΓΟΡΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΒΕΡΝΙΚΙΩΝ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

·         Γομαλάκα με μπάλα: Νομίζω πως δεν υπάρχει ούτε ένας οργανοποιός ερασιτέχνης ή επαγγελματίας που να μην έχει χρησιμοποιήσει αυτήν την  μέθοδο. Το λουστράρισμα με γομαλάκα και μπάλα ,έχει χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν, για το λουστράρισμα επίπλων και φυσικά αποτελεί μια από τις πιο παραδοσιακές μεθόδους φινιρίσματος εγχόρδων. Υπάρχουν οργανοποιοί που χρησιμοποιούν αυτήν και μόνο την μέθοδο για όλες τους τις κατασκευές, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Η μέθοδος αυτή είναι γνωστή και με τον όρο French Polish.

·         Βερνίκια πολυουρεθάνης: Μπορούν ανάλογα με τον τύπο να περαστούν με πιστόλι ραντισμού ή πινέλο. Στην οργανοποιία χρησιμοποιούνται περισσότερο των δύο συστατικών. Είναι βερνίκια μεγάλης αντοχής και χρειάζονται λιγότερα χέρια για να φανούν τα αποτελέσματα της δουλειάς μας, έχουν όμως ένα μειονέκτημα, μετά την πλήρη ξήρανση τους δεν προσφέρονται για αυτό που λέμε διόρθωση(touch up). Είναι δε και πολύ δύσκολη η αφαίρεση του βερνικιού, ωστόσο  χρησιμοποιούνται κυρίως στα μπουζούκια.

·         Βερνίκια νίτρου ή βερνίκια βαμβακοπυρίτη: Τα βερνίκια αυτά,(Nitro-cellulose), χρησιμοποιήθηκαν πάρα πολύ στο λουστράρισμα επίπλων για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, από το 1930 έως το 1960 περίπου. Στην οργανοποιία ,αποτέλεσε το αγαπημένο βερνίκι βιοτεχνιών και αργότερα βιομηχανιών κολοσσών όπως Gibson,Martin και άλλων ,με πολύ μεγάλη επιτυχία.  Το βερνίκι νίτρου περνιέται με πιστόλι ραντισμού αλλά και με πινέλο, στεγνώνει  γρήγορα και χρειάζεται περισσότερες και λεπτότερες στρώσεις για ένα καλό αποτέλεσμα. Μπορεί να δεχθεί touch up εύκολα. Ένα μειονέκτημα του είναι η εξαιρετική ευφλεκτότητα του, γιαυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή να μην γίνεται η επεξεργασία του κοντά σε εύφλεκτες πηγές.

·         Βερνίκια λαδιού και οινοπνεύματος: Είναι οι παραδοσιακοί τύποι βερνικιών κυρίως για την οικογένεια του βιολιού. Τα βερνίκια οινοπνεύματος ,στεγνώνουν  γρήγορα, αλλά τα βερνίκια λαδιού πολύ πιο αργά και χρειάζονται αρκετή πείρα για τον σωστό χειρισμό και εφαρμογή τους.

·         Ακρυλικά βερνίκια: Αρκετοί κατασκευαστές κιθάρας ,χρησιμοποιούν ακρυλικά βερνίκια και όπως πληροφορήθηκα πρόσφατα οι Ιάπωνες δείχνουν μια ιδιαίτερη προτίμηση σε αυτά.  

   Φυσικά υπάρχουν και εναλλακτικές μέθοδοι με διάφορα υλικά-(λάδια,κεριά) και διάφοροι τρόποι επεξεργασίας,(στιλβώσεις, αποστιλβώσεις-ματ επεξεργασία, στιλβώσεις με ύφασμα κ.λπ.).

Τα λέμε σύντομα,καλή εβδομάδα σε όλους!