Ο ΗΧΟΣ ΣΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΩΝ

    Φίλες και φίλοι του Luthier School, συνεχίζουμε την σειρά των μικρών τεχνικών άρθρων και σε αυτήν την ανάρτηση θα ξεκινήσουμε την παρουσίαση διαφόρων όρων που αφορούν τον ήχο. Όλοι θα έχουμε ακούσει μουσικούς να λένε πως το τάδε όργανο βγάζει λαμπρό ήχο, λείο-μαλακό ήχο,  σκοτεινό,τραχύ και πάει λέγοντας. Σαν οργανοποιοί προσπαθούμε κάθε φορά να αφουγκραστούμε τι είναι αυτό που επιθυμεί ο μουσικός και πως έχει στο μυαλό τον ήχο όπως προαναφέρθηκε,ύστερα από πολλά χρόνια αλληλεπίδρασης με ανθρώπους της μουσικής τέχνης, μπορούμε να δώσουμε κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα για το τι είναι ο κάθε ήχος:

Φωτεινός-Λαμπρός-Bright ήχος: Είναι ο υψίφωνος ήχος, ο ευκρινής ήχος,θα λέγαμε ο ήχος με τονισμένα πρίμα που όταν όμως γίνει υπέρ του δέοντως πρίμος  τότε γίνεται σκληρός ήχος.

Ζεστός-Warm ήχος: Είναι ο ήχος που έχει πιο εμφανή τα μπάσα,όχι πως δεν υπάρχουν πρίμα,υπάρχουν και πρίμα αλλά είναι θα λέγαμε πιο ήσυχα, άνετος και ευχάριστος ήχος.

Σκοτεινός-Dark ήχος: Είναι και αυτός ήχος με τονισμένα τα μπάσα,σε ένα όργανο με σκοτεινό ήχο τα πρίμα δε θα μπορούσαν ποτέ να ξεπεράσουν τα μπάσα.

Μπάσος-Bass ήχος: Ο γνωστός μας ήχος που διανθίζεται σε τόνους χαμηλής συχνότητας. Όταν το όργανο είναι υπερβολικά μπάσο τότε λέμε πως μπουμάρει,το μπουμάρισμα δεν είναι καλός παράγοντας.

Πρίμος ήχος: Ο γνωστός μας ήχος που διανθίζεται σε τόνους υψηλότερων συχνοτήτων.

Στρογγυλός-Round ήχος: Ένας ευχάριστα ισορροπημένος ήχος (που έχει ένα  μείγμα υψηλών συχνοτήτων και  χαμηλών συχνοτήτων).

Τραχύς-Άγριος-Harsh ήχος: Είναι ο πολύ σκληρός και δυσάρεστος ήχος με κακό διαχωρισμό των φθόγγων.

 Το παρόν τεχνικό άρθρο συνεχίζεται...