Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

Αφιέρωμα στον Δημήτρη Τυπάλδο.

    Φίλες και φίλοι καλησπέρα, σήμερα σας παρουσιάζω ένα αφιέρωμα που ετοίμασα με πολύ αγάπη αλλά συνάμα και θαυμασμό για έναν μεγάλο καλλιτέχνη και φίλο   που μας έχει ταξιδέψει σε πολύ όμορφα μονοπάτια με την τέχνη του και την απαράμιλλη χορωδία του, μιλάω φυσικά για τον Δημήτρη Τυπάλδο ,τον άνθρωπο που δημιούργησε μια ολόκληρη σχολή στον χώρο της παιδικής χορωδίας , τιμώντας την χώρα μας στα πέρατα της οικουμένης . Πολυβραβευμένος ο Δημήτρης και η χορωδία του μας χαρίζουν όμορφες στιγμές και υπερηφάνεια ,για μια άλλη Ελλάδα που έχουμε ονειρευτεί.


     Ο Δημήτρης Τυπάλδος στα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα. 1971 φοιτητής. Αίγινα - Αφαία.



    Ο Δημήτρης Τυπάλδος ξεκίνησε πριν από 30 χρόνια και συγκεκριμένα το 1980 όπου και δημιούργησε σχολή κλασικής κιθάρας ,τα παιδιά του Τυπάλδου γρήγορα με την καθοδήγηση του δασκάλου τους απέκτησαν πλούσιο ρεπερτόριο με έργα Bach,Vivaldi,Mozart,Haendel.

    Είναι ίσως ο μοναδικός μαέστρος που μπόρεσε να μετουσιώσει τους ήχους της κιθάρας ,σε μια εκφραστική και ζεστή φωνή με την χαρακτηριστική χροιά της παιδικής του χορωδίας. Οι συνεργασίες του εκλεκτές μία προς μία με  κορυφαία κατά την γνώμη μου την συνεργασία του με τον μεγάλο μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, συνεχίζει και σήμερα να μας ταξιδεύει και να μας δείχνει  πως ο δρόμος της τέχνης, μπορεί να οδηγήσει, σε ένα άλλο επίπεδο τους ανθρώπους ,ιδίως αν από μικρή ηλικία όπως τα παιδιά της χορωδίας του διαλέξουν το ωραίο… όλα τελικά είναι θέμα επιλογής.

Ο Τυπάλδος και τα παιδιά του στο Ζάππειο. 2000 .


(Είπαν για τον Δημήτρη Τυπάλδο).

ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΥΠΑΛΔΟΥ
Ταξίδι προς το όνειρο...


    Η διαδρομή της χορωδίας του Δ. Τυπάλδου ξεκίνησε το 1980, όταν ο ίδιος  πρωτοδημιούργησε ορχήστρα κλασσικής κιθάρας με μικρά παιδιά. Στη συνέχεια η ορχήστρα αυτή εμπλουτίστηκε με τραγούδια η κύκλους τραγουδιών με τις φωνές μικρών και πάλι παιδιών.
   
    Από το 1980 έως και σήμερα η χορωδία του Δ. Τυπάλδου συμμετέχει συνεχώς  σε συναυλίες στην Αθήνα όπως στο Ηρώδειο, στην Πνύκα στην Αρχαία Αγορά, στο Ζάππειο , στο Μέγαρο Μουσικής αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού, Αυστραλίας ,Πορτογαλίας, Σερβίας.
   
    Η χορωδία ερμηνεύει έργα σημαντικών Ελλήνων συνθετών και ποιητών όπως Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Τσιτσάνη, Λοΐζου, Ελύτη, Σεφέρη, Γκάτσου, κλπ.
    
    Το 1990 σε διεθνή παγκόσμιο διαγωνισμό παιδικών χορωδιών στην Πορτογαλία παίρνει το πρώτο βραβείο.   Ο μοναδικός τρόπος εκμάθησης και η ιδιαιτερότητα στην ερμηνεία που έχει η χορωδία αυτή την κατατάσσει στις καλλίτερες του είδους της και ίσως την μοναδική με τέτοιο πλουραλισμό ερμηνειών.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΑΝΤΑ

Στην Αρχαία Ολυμπία.


(Ο μεγάλος μας Μίκης Θεοδωράκης για τον Δημήτρη Τυπάλδο και τα παιδιά του).
    Το σκοτάδι ήρθε απότομα. Kανείς δεν το περίμενε. Είχαμε σκαρφαλώσει με θυσίες και κόπο στο ξάγναντο, ώσπου βγήκε ο ήλιος και μείς τον πιάσαμε και τον κρεμάσαμε στο ταβάνι της μικρής μας πατρίδας. Ήσαν χιλιάδες χέρια, από τα οποία σήμερα ελάχιστα υπάρχουν. Ένας ήχος γνώριμος μας σκέπασε τότε... Kαι ’μείς ανέμελα πιστέψαμε, πως βρήκαμε τον Παράδεισο. Ήταν η εποχή του «AΞION EΣTI», που σαν καθρέφτης αντανακλούσε την ιδανική μορφή του ιδανικού νεοέλληνα – όπως την έπλασε η πνευματική και ηθική εποποιία της φυλής.
Όμως οι χαλεποί καιροί που ακολούθησαν, μεταβάλανε τη μορφή αυτή του νεοέλληνα σε καρικατούρα, για να μας μείνουν σήμερα μόνο οι στίχοι και οι ήχοι εκείνης της εποχής.
     H πομπή –το μέγα πλήθος χωρίς πάθος– δεν ακολούθησε το δρόμο του Ποιητή. Δεν τράβηξε μπροστά. Γλιστρώντας πάνω σε λάσπες από μαρμελάδα που κατηφόριζαν, οι νεοέλληνες χαίρονταν το ανέμελο, το άκοπο, το ανέξοδο και προπαντός το ανεύθυνο «ταξίδι» της τσουλήθρας προς το Τίποτα. Έτσι ήρθε το σκοτάδι.
    Τα «παιδιά του Τυπάλδου» επιμένουν να σπιθίζουν πάνω στις στάχτες. Mια τόση δα φλόγα θ’ αντέξει άραγες στην παγωνιά των καιρών; Εγώ πάντως τους ευγνωμονώ. Θέλω να πιστεύω, πως δεν είναι μόνοι. Θέλω να πιστεύω, πως τέτοιες μικρές φλόγες υπάρχουν παντού, χωρίς να φαίνονται.
    Όμως ο Τυπάλδος φαίνεται. Kαι προπαντός «ακούγεται». Τα «παιδιά του», αν είναι τόσο σπουδαία και ικανά, είναι κυρίως γιατί ο δάσκαλός τους τούς μεταλαμπάδιασε το πάθος για τη Mουσική και την Ελλάδα. Kαι την Άνοιξη, που ζήσαμε όλοι μας –στιγμιαία– προσπαθώντας να την αποτυπώσουμε σε έργα πνευματικά με την ελπίδα πως κάποια μέρα τα παιδιά του Τυπάλδου θα γίνουν όλα τα παιδιά της Ελλάδας. Ξανά».
         Αθήνα 3/11/91
  Μίκης Θεοδωράκης

 Με τον Μίκη Θεοδωράκη στην Συκιά Κορινθίας. 1993.

    "Επειδή από τον καιρό της πρώτης μας συνάντησης στο Μοσχάτο στα 1990 έως σήμερα συνεργάστηκα αρκετές φορές μαζί τους, εκείνο που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι το γεγονός ότι όλα τα παιδιά απολαμβάνουν αυτό που κάνουν. Και θα προσέθετα ότι όσο πιο δύσκολο είναι ένα έργο τόσο περισσότερο θέλουν να το τραγουδούν!"

ΑΘΗΝΑ 29/05/2001
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ


Μίκης Θεοδωράκης και Δημήτρης Τυπάλδος.

   Χαιρετίζω ακόμα μια λαμπρή συνεργασία με τον άξιο, τον πιστό και αγαπητό φίλο και συνεργάτη Δημήτρη Τυπάλδο και τα θρυλικά πια «παιδιά του». Τα ηχητικά χρώματα των παιδικών φωνών, ο Ελληνικός τρόπος με τον οποίο τραγουδούν, συνδυασμένα με την ερμηνευτική αντίληψη του Τυπάλδου, έχουν αποδείξει ότι ταιριάζουν απολύτως με την μουσική μου.
    Στην προκειμένη μάλιστα περίπτωση των παιδικών μου τραγουδιών η ταύτιση είναι πλήρης. Χαίρομαι γι’ αυτό, συγκινούμαι και ευχαριστώ τον Τυπάλδο, τα παιδιά και όλους τους συντελεστές της νέας δουλειάς, που με τον τίτλο «Δες τι λαμπρό φεγγάρι» θα επιδιώξει να κατακτήσει την αγάπη του Ελληνικού κοινού.
Μίκης Θεοδωράκης
Αθήνα 25.11.2005


Ο μαέστρος και η τέχνη του. 1989 "Άξιον Εστί". Κορυφαία στιγμή!


 Το πρώτο βραβείο στην Πορτογαλία το 1990...Μπράβο Δημήτρη!!!


(Η αξέχαστη Μελίνα Μερκούρη).

«Θεωρώ ότι η παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου είναι υπέροχη! Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά και πολλά συγχαρητήρια στο μαέστρο της. Είμαι βέβαιη ότι η πολιτεία επιβάλλεται να υποστηρίζει τέτοιες προσπάθειες».
                                                                                Μελίνα Μερκούρη
                                                                                20/07/1993
Τα παιδιά του Τυπάλδου στην Σερβία.Οκτώβριος 2008.


Με την αλησμόνητη Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Στέφανο Ληναίο. 1994.





          Σε εκδήλωση για την εργατική Πρωτομαγιά.2005.


Λίγες δικές μου σκέψεις…

   ...Το σκοτάδι ήρθε απότομα… προσέξτε πως ο Μίκης Θεοδωράκης προαισθανόταν από τότε τη σημερινή τραγική κατάσταση της Ελλάδας …να είσαι σίγουρος Μίκη θα την ξαναφέρουμε την Άνοιξη…



   …η πολιτεία επιβάλλεται να υποστηρίζει τέτοιες προσπάθειες… αγαπημένη μου Μελίνα δυστυχώς η πολιτεία έχει άλλες προτεραιότητες πολλές φορές εχθρικές σε τέτοιες προσπάθειες…


    Φίλε Δημήτρη σου εύχομαι να είσαι δυνατός και υγιής και να μας χαρίζεις απλόχερα μελωδικές νότες πολιτισμού, όπως εσύ μονάχα ξέρεις και ας μην έχεις την συμπαράσταση της πολιτείας… έχεις την δική μας!!!




16 σχόλια:

  1. Φίλε Luthier, η σημερινή σου ανάρτηση, η αφιερωμένη σε ένα σημαντικό άνθρωπο της τέχνης και του πολιτισμού, τον Δημήτρη Τυπάλδο, με συγκίνησε πολύ. Στο Δημήτρη Τυπάλδο αξίζει κάθε τιμή, όχι μόνο για την μεγάλη του καλλιτεχνική προσφορά αλλά και γιατί ο ίδιος είναι για όλους μας, υπόδειγμα δημιουργικότητας, ήθους, σεμνότητας, ευγένειας και αγωνιστικότητας. Στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους γνήσιους λαϊκούς, με όλη τη σημασία της λέξης, καλλιτέχνες. Κι αν αυτά που λέω για τον Δημήτρη Τυπάλδο, σε κάποιον μπορεί να φανούν υπερβολικά, θα του έλεγα ότι για μένα μου είναι αρκετό και μόνο, ότι είναι ένας αγαπημένος μου φίλος. Και με την ευκαιρία θέλω να πω στον Δημήτρη Τυπάλδο,καθυστερημένα είναι αλήθεια, ότι λυπάμαι που κάποια σχέδιά μας, ανεξάρτητα από την θέλησή μας, δεν έγινε κατορθωτό να πραγματοποιηθούν. Θα ήταν ένα στήριγμα για το λαό μας και προ πάντων για τα παιδιά, στη σημερινή δύσκολη συγκυρία. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Φίλε Luthier θα σε παρακαλέσω αν σου είναι δυνατό, να δώσεις στο φίλο μας, τον Δημήτρη Τυπάλδο, τις καλύτερές μου ευχές για τον καινούργιο χρόνο, με υγεία και δύναμη να συνεχίσει το δημιουργικό του έργο.
    Υ.Γ. Αν δεν έχεις αντίρρηση, θα ήθελα την αφιέρωσή σου στον Δημήτρη Τυπάλδο να την αναρτήσω αυτούσια στο blog μου.
    Φίλε Luthier, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Artekran σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου και για τον χρόνο που διαθέτεις για να διαβάζεις τις αναρτήσεις μου,μπορείς να αναρτήσεις στο ιστολόγιο σου ό,τι θέλεις και πιστεύεις πως βοηθάει στην ανύψωση του λαϊκού Ελληνικού πολιτισμού μας, εξάλλου η τέχνη πρέπει να είναι στρατευμένη και η διάδοση της όχι πια πείραμα αλλά ανάγκη! Καλή χρονιά να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. παιδικη χορωδια = δημητρης τυπαλδος...

    τι αλλο να πεις...

    καλο απογευμααααααααααααααααα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έτσι ακριβώς είναι Simone,καλό σου απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για τον Δημήτρη Τυπάλδο και την παιδική του χορωδία, είμαι λίγο μη-ειδικός για να τον κρίνω σαν καλλιτέχνη. Μπορώ να πω όμως ότι τα CD του και φυσικά τα τραγούδια τους τα 'χουμε τραγουδήσει και ξανατραγουδήσει με τα παιδιά μου!!!
    ...και φυσικά δεν ξεχνώ εκείνη τη συμμετοχή της παιδικής χορωδίας στο: "Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα", αυτή η ερμηνεία πάντα με συνεπαίρνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πράγματι η συγκεκριμένη ερμηνεία είναι εξαιρετική...Καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. φιλε γιωργο.. τα ανεκδοτα ειναι δανεικα.. χαχαχαχαχα.. το δικο μου μυστικο ειναι το 60ο με την εμπειρια του ραδιοφωνου...

    καλη συνεχειαααααααααα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο δαίμων του τυπογραφείου ε; ή μάλλον ο δαίμων του μπλογκοτυπογραφείου!Γεια σου simone καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καταπληκτικό αφιέρωμα στον Δημήτρη Τυπάλδο!!!!
    Περιμένουμε κι άλλα αφιερώματα σε σπουδαίους καλλιτέχνες!!!!!!!

    Καλή συνέχεια!!!!!
    Τζέσσυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια!!! Μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. χαθηκαμε φιλε γιωργο... σε ευχαριστω που με θυμηθηκες..

    καλο απογευμα...

    φιλακιαααααααααα..

    περιμενουμε με ανυπομονησια αναρτηση..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπημένος δάσκαλος σπουδαίος φίλος....των ευχαριστώ για 16 χρόνια που είμαι στην χορωδία του και με έκανε να αγαπάω την σπουδαία ελληνική μουσική και όχι μόνο.......!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Να είσαι καλά Ειρήνη και να αγαπάς πάντα την Ελληνική Μουσική και την Ελλάδα όπως και ο Δάσκαλος σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γεια σου Δημήτρη καλλιτεχνάρα!!! Μπράβο ρε luthier...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε τα σχόλια σας,τις απόψεις σας,τις παρατηρήσεις σας, ακόμη και ενδεχόμενες απορίες ή ερωτήσεις σας,είναι χαρά μου να σας απαντήσω!Απαντώ πάντα σε κάθε νέα μου ανάρτηση!